|
عاشقانه |
|
عاشقانه |
خدایا بیا پشت آن پنجره که وا میشود رو به سوی دلم !
بیا پرده ها را کناری بزن که نورت بتابد به روی دلم !
خدایا کمک کن که پروانه ی شعر من جان بگیرد
کمی هم به فکر دلم باش ، مبادا بمیرد
خدایا دلم را که هر شب نفس می کشد در هوایت
اگرچه شکسته ، شبی می فرستم برایت
در هیاهوی زندگی دریافتم چه دویدن هایی که فقط پاهایم را از من گرفت ،
در حالیکه گویی ایستاده بودم !
چه غصه هایی که فقط به غم دلم حاصل شد،
در حالیکه قصه کودکانه اى بیش نبود !
دریافتم کسی هست که اگر بخواهد میشود و اگر نخواهد نمی شود !
به همین سادگی …
چشمه ها در جاری شدن و علف ها در سبز شدن معنی پیدا میکنند
کوه ها با قله ها و دریا ها با موج ها زندگی پیدا میکنند
و همه ی انسان ها با عشق …
پس بار خدایا بر من رحم کن
بر من که میدانم ناتوانم رحم کن
باشد که لباس فاخری بر تن نداشته باشم
باشد که حتی دست و پایی نداشته باشم
و حتی من نباشد …
اما نباشد لحظه ای که در قلبم”عشق” نباشد !
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم چشمهایم را می شستی و اشکهایم را با دستان عاشقت به باد می دادی اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم نگاهت را تا ابد بر من می دوختی تا من بر سکوت نگاه تو رازهای یک عشق زمینی را با خود به عرش خداوند ببرم ای کاش می دانستی اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم هرگز قلبم را نمی شکستی گر چه خانه ی شیطان شایسته ی ویرانی است اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم لحظه ای مرا نمی آزردی که این غریبه ی تنها , جز نگاه معصومت پنجره ای و جز عشقت بهانه ای برای زیستن ندارد ای کاش می دانستی اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم همه چیز را فدایم می کردی همه آن چیز ها که یک عمر بخاطرش رنج کشیده ای و سال ها برایش گریسته ای اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم همه آن چیز ها که در بندت کشیده رها می کردی غرورت را ...... قلبت را ...... حرفت را اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم همچون عشق که عاشقانش را دوست می دارد کاش می دانستی که چقدر دوستت دارم و مرا از این عذاب رها می کردی ای کاش تمام اینها را می دانستی
دوستم می داشتی
نگاه کن
چگونه قطره قطره آب می شود
چگونه سایه سیاه سرکشم
اسیر دست آفتاب می شود
نگاه کن تمام هستیم خراب می شود
شراره ای مرا به کام می کشد
مرا به اوج می برد
مرا به دام میکشد
نگاه کن تمام آسمان من
پر از شهاب می شود
تو آمدی ز دورها و دورها
ز سرزمین عطر ها و نورها
نشانده ای مرا کنون به زورقی
ز عاجها ز ابرها، بلورها
مرا ببر امید دلنواز من
ببر به شهر شعر ها و شورها
به راه پر ستاره می کشانی ام
فراتر از ستاره می نشانی ام
نگاه کن من از ستاره سوختم
لبالب از ستارگان تب شدم
چو ماهیان سرخ رنگ ساده دل
ستاره چین برکه های شب شدم
چه دور بود پیش از این زمین ما
به این کبود غرفه های آسمان
کنون به گوش من دوباره می رسد
صدای تو
صدای بال برفی فرشتگان
نگاه کن که من کجا رسیده ام
به کهکشان به بیکران به جاودان
کنون که آمدیم تا به اوجها
مرا بشوی با شراب موجها
مرا بپیچ در حریر بوسه ات
مرا بخواه در شبان دیر پا
مرا دگر رها مکن
مرا از این ستاره ها جدا مکن
نگاه کن که موم شب براه ما
چگونه قطره قطره آب میشود
صراحی سیاه دیدگان من
به لای لای گرم تو
لبالب از شراب خواب می شود
به روی گاهواره های شعر من
اما هرگز نیا
من به این انتظار عادت کرده ام
من به قدم زدن در ایستگاه و اسکله خو گرفته ام
اگر بیای من دیگه در انتظار چه کسی تقویم را خط بزنم
به حرکت عقربه های ساعت نگاه کنم
قول بده بیای
اما هرگز نیا
شرطای عاشق بودنو یادت رفت رفتی سفر چیزای تازه دیدی دیدی و خط رو اسم من کشیدی رفتی سفر ترانه ها یادت رفت تک تک عاشقانه ها یادت رفت سپردی عشقم و به آب ودریا قلب مو جا گذاشتی لای ابرا نگاه مو دادی به باد و بارون عین یه عابر گوشه خیابون رفتی سفر بدون یه خاطره میخواستی عشقم ازتو فکرت بره رفتی سفر منو فراموش کنی به حرف آدم عاقلا گوش کنی رفتی سفر ببینی این دیونه تا کی میخواد منتظرت بمونه رفتی سفر اشکم و در بیاری گفته بودی طاقت شو نداری رفتی سفرنه خبری نه چیزی انگارنه انگارکه برام عزیزی رفتی سفرخیلی چیزا یادت رفت انگار تمام قصه ها یادت رفت قولاتو انگار دادی دست نسیم دورغه که بگم به هم می رسیم عشقموبخشیدی به کوه ودره حتی منودوست نداری یه ذره رفتی سفر جای منو گرفتن تمام دنیای منو گرفتن خبر نداشتم میری تنها میشم تنهاترین عاشق دنیا میشم گفتی که با سفر عوض نمیشه عشقی که میمونه واسه همیشه رفتی وحرفات مثل برفا آب شد آسمون انگار رو سرم خراب شد تمام این حرفای خوب یادت رفت قصه دریا وغروب یادت رفت پاییز وبرگای طلا یادت رفت انگار تمام ماجرا یادت رفت سپردی قلبتو به قلب دیگه شاید بهت حرفای بهتر میگه رفتی وپا رو رویاهام گذاشتی تا ته دنیا چشم به رام گذاشتی سفر بده کاش نمیرفتی سفر خیلیه که از تو ندارم خبر منم میخوام برم یه جای خلوت بگم به هرچی قهر و دوری لعنت همین روزا تو داری برمیگردی ببین با عشق و زندگیم چه کردی بیا بگو هنوز منو یادت هست هنوز میشه یه عهد نقره ای بست یا نمیریم یا دیگه با هم میریم چون همو یادمون نره کم میریم کاش بهم میگفتی که نیاز به استراحت داری نه اینکه بخوای اینجوری عوض بشی .سفر بده خیلی بده دوست دارم 
کجا بودی وقتی برات شکستم یخ زده بود شاخه گل تو دستم کجا بودی وقتی غریبی و درد داشت من تنها را دیونه میکرد کجا بودی وقتی تو را میخواستم که دستات آروم بشینه تو دستام کجا بودی وقتی که گریه کردم از تو به آسمون گلایه کردم کجا بودی وقتی کنار عکسات شبا نشستم به هوای چشمات کجا بودی تو لحظه نیازم وقتی میخواستم دنیامو بسازم کجا بودی ببینی من می سوزم عین چشات سیاهه رنگ وروزم کجا بودی تشنه چشمات بودم نبودی من عاشق دنیات بودم کجا بودی وقتی دیونت بودم وقتی که بی قرار شونت بودم کجا بودی وقتی چشام به در بود ترانه هام شکایت سفر بود نبودی پیش من بی ستاره ترک میخورد دلم به یک اشاره کجا بودی وقتی که پرپر شدم سوختم و از غمت خاکستر شدم کجا بودی ببینی خستگیمو آب شدن شمعای زندگیمو می خندیدم اما تنم می لرزید کجا بودی وقتی چشام می ترسید کجا بودی وقتی که اشکام میریخت خون جای گریه ازتو چشمام میریخت کجا بودی وقتی باید می موندی غصه موازلحن صدام می خوندی کجا بودی وقتی صدات می کردم به آسمون رسید صدای دردم کجا بودی من از خودم گذشتم هر جا بگی را دنبال تو گشتم کجا بودی ببینی آبروم مرد اما به خاطر چشات قسم خورد خنده واسه همیشه از لبام رفت رسیدن از مرمر رویاهام رفت کوچه انتظار رسید به بن بست دلم میگفت اون سر وعده هاش هست کجا بودی که از نفس افتادم روزی یه بار زنده شدم جون دادم وقتی که این بازی ها را میکردی من می دونستم داری برمیگردی پاهای خسته تو بذار رو چشمام بگو که دیگه نمی ذاری تنهام بگو هنوز دوستم داری با منی بگو محاله قلبمو بشکنی کجا بودی ببینی بی ستاره ام ببینی جز تو کسی را ندارم غم نبودنت مثل آتیشه تو این خط ترانه جا نمیشه
کجا بودی وقتی برات شکستم یخ زده بود شاخه گل تو دستم کجا بودی وقتی غریبی و درد داشت من تنها را دیونه میکرد کجا بودی وقتی تو را میخواستم که دستات آروم بشینه تو دستام کجا بودی وقتی که گریه کردم از تو به آسمون گلایه کردم کجا بودی وقتی کنار عکسات شبا نشستم به هوای چشمات کجا بودی تو لحظه نیازم وقتی میخواستم دنیامو بسازم کجا بودی ببینی من می سوزم عین چشات سیاهه رنگ وروزم کجا بودی تشنه چشمات بودم نبودی من عاشق دنیات بودم کجا بودی وقتی دیونت بودم وقتی که بی قرار شونت بودم کجا بودی وقتی چشام به در بود ترانه هام شکایت سفر بود نبودی پیش من بی ستاره ترک میخورد دلم به یک اشاره کجا بودی وقتی که پرپر شدم سوختم و از غمت خاکستر شدم کجا بودی ببینی خستگیمو آب شدن شمعای زندگیمو می خندیدم اما تنم می لرزید کجا بودی وقتی چشام می ترسید کجا بودی وقتی که اشکام میریخت خون جای گریه ازتو چشمام میریخت کجا بودی وقتی باید می موندی غصه موازلحن صدام می خوندی کجا بودی وقتی صدات می کردم به آسمون رسید صدای دردم کجا بودی من از خودم گذشتم هر جا بگی را دنبال تو گشتم کجا بودی ببینی آبروم مرد اما به خاطر چشات قسم خورد خنده واسه همیشه از لبام رفت رسیدن از مرمر رویاهام رفت کوچه انتظار رسید به بن بست دلم میگفت اون سر وعده هاش هست کجا بودی که از نفس افتادم روزی یه بار زنده شدم جون دادم وقتی که این بازی ها را میکردی من می دونستم داری برمیگردی پاهای خسته تو بذار رو چشمام بگو که دیگه نمی ذاری تنهام بگو هنوز دوستم داری با منی بگو محاله قلبمو بشکنی کجا بودی ببینی بی ستاره ام ببینی جز تو کسی را ندارم غم نبودنت مثل آتیشه تو این خط ترانه جا نمیشه
خبر به دورترین نقطه ی جهان برسد
نخواست او به من خسته بی گمان برسد
شكنجه بیشتر از این كه پیش چشم خودت
كسی كه سهم تو باشد به دیگران برسد
چه می كنی اگر او را خواستی یك عمر
كسی از گرد راه ناگهان برسد
رها كنی برود از دلت جدا بشود
به آنكه دوست ترش داشته, به آن برسد
رها كنی بروند تا دو پرنده شوند
خبر به دورترین نقطه ی جهان برسد
گلایه ای نكنی و بغض خویش را بخوری
كه هق هق تو مبادا به گوش آن برسد
خدا كند كه... نه نفرین نمی كنم كه مباد
به او كه عاشق او بوده ام زیان برسد
خدا كند كه فقط این عشق از سرم برود
خدا كند آن زمان فرا برسد
امشب به رسم عاشقی یادی ز یاران میکنم در غربتی تاریک و سرد از غم حکایت میکنم امشب وجودم خسته است،از سردی دلهای سرد آیا تو هم در یاد من هستی در این شبهای درد
( بی انگیزه ترین زمان نوشتن): خزان رسیده تا گلهای زندگی پرپرشوند. در کودکی خزان را دوست داشتم ولی خوب میدانم که آنموقع چرا؟ اگرطفلان میدانستند که این برگهای خشکیده چه عالمی داشته اند هرگز با پاهای ما که طفل نیستیم چرا؟؟؟؟؟؟
نمیدانستم
کوچک خویش بدن نیمه جان آنها را زیر پا له نمیکردند.
(( غـــــــــــروب )) غروب هم زیباست ، در واقع نوعی طلوع است ، غروب را دوست دارم چون تنها همدم من تنها می باشد . غروب را دوست دارم چون میتوانم با او بی دغدغه درددل کنم ، به که چه زیبا گوش میدهد . غروب را دوست دارم چون تنها شاهد و محرم اشکهایم در فراق یارم میباشد و با انوار طلایی خود فقط صورتم را نوازش میکند . غروب را دوست دارم چون که همرنگ چشمان غمدار خودم میباشد . غـــروب را دوست دارم ، چـــون غـــروب است . راستی غـــروب خیـــلی زیبــاست ، غــــروب با غــــم تنهــایی من خــویشـاونــدی نـزدیــک دارد. غــروب و غـــربت هــر دو زاییده همند ، چرا کــه غـــروب در غـــربت زیباست ، ای کــه در غربــت مـــرا عـــاشق طـــلوع کــردی نگذار طلوعت در قلب من با غـــروب هم آغوش شود . ای کـه در ایـن دیـار غـریب تنها مونـس و غمخـوار منی به حرفم گوش ده ، حرفــی کـه از اعمـاق قلبـم برایـت مـی گـویم ، حـرفی کـه از نقطـه اوج سـادگـی دلـم بـرایت فـرستـاده میـشود ، حـرفـی کـه بـا تمــام وجــودم بـرایـت هــدیـه میـشود ، حرفـی کـه جـزء ایـن چنـد کلمـه نیـست (( دوستـت دارم )) بـرگـرد کـه بـه انتـظار تـوام.
ندامن:
با نگاهت در خوشی غرق می شوم ،
و با صدایت به دیار آشنایی سفر می کنم.
کمند گیسوانت اسب سرکش روحم را به اسارت می کشد.
ندانم طنین کوهساران را ،
یا صدای پر خروش چشمه ساران را ،
یا صدای پای تک تک یاران را ؛
کدامین را به تو هدیه کنم.
به نامردی نامردان قسم خوردم که نامردی کنم در حق نامردان. .
09104436917
گاه می اندیشم...
چندان هم مهم نیست اگر هیچ از دنیا نداشته باشم
همین مرا بس که کوچه ای باشد و باران
وخدایی که زلال تر از باران است
خودت رو دوست داشته باش و برای خودت دعا کن!
برای خودت دعا کن که آرام باشی
وقتی طوفان می آید، تو همچنان آرام باشی
تا طوفان از آرامش تو آرام بگیرد
برای خودت دعا کن تا صبور باشی؛
آنقدر صبور باشی تا بالاخره ابرهای سیاه آسمون کنار بروند وخورشیددوباره بتابد
برای خودت دعا کن تا خورشید را بهتر بشناسی
برای خودت دعا کن که سرسفره ی خورشید بنشینی و چای آسمانی بنوشی
برای خودت دعا کن تا همه ی شب هایت ماه داشته باشد
چون در تاریکی محض راه رفتن خیلی خطرناک است
ماه چراغ کوچکی است که روشن شده تا جلوی پایت را ببینی
برای خودت دعا کن تا همیشه جلوی پایت را ببینی؛
آخه راهی را که باید بروی خیلی طولانی است
خیلی چاله چوله داره؛
دام های زیادی در آن پهن شده و باریکه های خطرناکی داره
پر از گردنه های حیران و سنگلاخ های برف گیر است
برای خودت دعا کن تا پاهایت خسته نشوند و بتوانی راه بیایی
چون هر جای راه بایستی مرده ای
و مرگی که شکل نفس نکشیدن به سراغ آدم بیاید، خیلی دردناک است
هیچ وقت خودت را به مردن نزن!
برای خودت دعا کن که زنده بمانی
زنده ماندن چند راه حل ساده دارد
برای اینکه زنده بمانی،
نباید بگذاری که هیچ وقت بیشتر از اندازه ای که نیاز داری بخوابی
باید همیشه با خدا در تماس باشی تا به تو بیداری بدهد
بیداری هایی آمیخته با روشنایی، صدا، نور، حرکت
تو باید از خداوند شادمانی طلب کنی
همیشه سهمت را بخواه
و بیشتر از آنچه که به تو شادمانی ارزانی می شود،
در دنیا شادمانی بیافرین تا دیگران هم سهمشان را بگیرند
برای اینکه زنده بمانی باید درست نفس بکشی
و نگذاری هیچ چیزی سینه ات را آلوده کند
برای اینکه زنده بمانی باید حواست به قلبت باشد
هرچند وقت یکبار قلبت را به فرشته ها نشان بده
و از آنها بخواه قلبت را معاینه کنند
دریچه هایش را، ورودی ها و خروجی هایش را
و ببینند به اندازه ی کافی ذخیره شادمانی در قلبت داری یا نه!
اگر ذخیره ی شادمانی هایت دارد تمام می شود،
باید بروی پشت پنجره و به آسمان نگاه کنی
آنقدر منتظر بمان و به آسمان نگاه کن تا بالاخره خداوند از آنجا رد بشود
آن وقت صدایش کن
به نام صدایش کن
او حتماً برمی گردد و به تو نگاه می کند و از تو میپرسد که چه می خواهی؟!
تو صریح و ساده و رک بگو
هر چیزی که می خواهی فقط از خدا بخواه
خدا هیچ چیز خوبی را از تو دریغ نمی کند
شادمان باش
او به تو زندگی بخشیده است و کمکت می کند که زنده بمانی
از او کمک بگیر
از او بخواه به تو نفس، قدم زدن، کوه، سنگ، دریا، شعر، درخت، تاب، بستنی،
سجاده، اشک،حوض، شنا، راه، دست، آلبالو، لبخند، دویدن و عشق... بدهد.
آن وقت قدر همه ی اینها را بدان و آن قدر زندگیت را ادامه بده
که زندگی از اینکه تو زنده هستی به خودش ببالد !
و در نشیب و فرازهای زندگی ات دیگران را نیز فراموش نکن ...
باز دل آسمان گرفته....
بغضش را با تمام وجود حس میکنم
از ان بغضهاست که اگر بشکند ویران می کند
خوش به حال اسمان که گهگاه بغض دارد و گهگاه ویران میکند
اسمان نمی داند که دل من تا ابد بغضی دارد که یارای شکستن ندارد
خدایا کمکم کن برای یه شروع تازه
برای فکر نکردن به خیلی چیزها .....
برای فکر نکردن به خیلی آدم ها
که آزارشون رو در لفافه ی محبت به وجودم وصله زدند...
و دور شدن .......
سرم با دیگران گرم است ، دلم با تو.
دلم را استوار کرده ام،
که دل نبندم.
نه به چشمهای بیگانه ای.
نه به حرفهای بیگانه ای.
می خواهم آزاد باشم.
از قید تملک خود و دیگران ...
مغرورانه اشك ریختیم چه مغرورانه سكوت كردیم
چه مغرورانه التماس كردیم چه مغرورانه از هم گریختیم
غرور هدیه شیطان بود و عشق هدیه خداوند
هدیه شیطان را به هم تقدیم كردیم
هدیه خداوند را از هم پنهان كردیم
وقتی دل ارزش خودش را از دست بدهد
و چشمهایت دیگر اشکی برای ریختن نداشته باشد،
وقتی دیگر قدرت فریاد زدن را هم نداشته باشی،
وقتی دیگر هر چه دل تنگت خواسته باشد گفته باشی،
وقتی دیگر دفتر و قلم هم تنهایت گذاشته باشند،
وقتی از درون تمام وجودت یخ بزند،
وقتی چشم از دنیا ببندی و آرزوی مرگ بکنی،
وقتی احساس کنی تنهاترین هستی،
چشمهایت را ببند و از ته دل بخند
که با هر لبخند روحی خاموش جان میگیرد و درخت پیر جوان میشود.
خدایا بیا پشت آن پنجره که وا میشود رو به سوی دلم !
بیا پرده ها را کناری بزن که نورت بتابد به روی دلم !
خدایا کمک کن که پروانه ی شعر من جان بگیرد
کمی هم به فکر دلم باش ، مبادا بمیرد
خدایا دلم را که هر شب نفس می کشد در هوایت
اگرچه شکسته ، شبی می فرستم برایت
دلمان خوش است كه مينويسيم و ديگران ميخوانند، و عده اي ميگويند: آه چه زيبا!
.
.
.
.
.
.
.
خسته ام از چه؟ از جای خالی ات کنار خود! این بود قرار ما دو؟ یعنی عشق همین بود! یعنی تنهات نمی زارم این بود؟ خسته ام خدایا خسته ام! عشق یعنی همین؟ عشق یعنی اشک های سرد من! عشق یعنی سکوت هر شب من؟ عشق یعنی تکیه بر دیوار! عشق یعنی مردن در اندوه شب من؟ یعنی عاشقی همین است! خیانت ! خیانت! خیانت! این است پایان هر عشق؟ چه قانون نا عادلانه ایست! برای شروع رابطه ها هر دو طرف باید بخواهند! اما برای پایان آن یک نفر هم کافیست!
.......♥#########♥ .....♥#############♥ ...♥###############♥ ..♥#################♥..................♥###♥ ..♥##################♥..........♥#########♥ ....♥#################♥......♥#############♥ .......♥################♥..♥###############♥ .........♥################♥################♥ ...........♥###############################♥ ..............♥########## R & N ###########♥ ................♥#########################♥ ..................♥######################♥ ....................♥###################♥ ......................♥#################♥ ........................♥##############♥ ...........................♥###########♥ .............................♥#########♥ ...............................♥#######♥ .................................♥#####♥ ...................................♥###♥ .....................................♥#♥ .......................................♥ .......................................♥ .....................................♥ ...................................♥ .................................♥ ..............................♥ ............................♥ .........................♥ ......................♥ ..................♥ .............♥ .........♥ ......♥ ....♥ ......♥......................♥...♥ ..........♥.............♥............♥ ..............♥.....♥...................♥ ...................♥.....................♥ ................♥......♥..............♥ ..............♥.............♥....♥ .............♥ ...........♥ ..........♥ .........♥ .........♥ ..........♥ ..............♥ ...................♥ ..........................♥ ...............................♥ .................................♥ .................................♥ ..............................♥ .........................♥ ..................♥ .............♥ .....♥ ..
بـ.د.هـ.کـ.ا.ر.ی. . . !
نـه قهـــوه ام شکــر
نــه اینکــه نــخواهـم
حـــوصله اش را نــداشتــم
یعنـــی مــی دانـــی..
امـــروز نــبـودم
نــه!
امـــروز اصــلا نـبـــودم
مــن کـه خیلــی وقـــت اسـت
نـ.یـ.سـ.تـ.مـ..
امـــروز آفتــاب بـــود..بهــــار بــــود...
راحـــت بگویــمــت
امـــروز تــــو بایـــد مــی بـــودی
همـــه ی روزهـا بـه کنــار
تــو امــروز را عجیــب بـه مــــــن
وبه چشمهای منتظرم 
خیلی سخته به خاطر کسی که دوستش داری همه چیز رو از سر راهت خط بزنی بعد بفهمی خودت تو لیستی بودی که اون به خاطر یکی دیگه خطت زده...
تورفتي ودوست داشتن هايم زيرپايت له شد ومن بي توچه تنهاشدم وبه دنيا نشان دادم كه من مجنون ترين ليلاي تاريخم
داشتم عکسای گوشیمو نگاه می کردم ،رسیدم به یه عکس که روش نوشته بود : ... چه آسان می توان از یادها رفت...
واقعا چه آسان از یادت رفتم.......
ﮔﺎﻫـﮯﺣﺘـﮯ ﺟﺮﺍﺕ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻡ ﺭﺍﻧـﮕﺎﻩ ﮐـﻨـــﻢ ،ﮐﻪ ﺑـﺒـﯿـﻨـﻢﺟـﺎﻡ ﺧﺎﻟﯿـﻪ ، ﯾﺎ ﻧـﻪ !؟...
قول داده اَم... گاهـــﮯ... هَر اَز گاهـــﮯ...
فانـــوس یادَت را میاטּ ایـטּ کوچه ها بـﮯ چراغ و بـﮯ چلچلـﮧ روشَـטּ کنَم
خیالـت راحـَــت! مَـטּ هَماטּ منـــَــم؛
هَنوز هَم دَر این شَبهاے بـﮯ خواب و بـﮯ خاطـــِره
میاטּ این کوچـﮧها
ے تاریک پَرسـﮧ میزَنـَم
اَما بـﮧ هیچ سِتاره‌ے دیگـَرے سَلام نَخواهــَـم کَرد... خیالَت راحَت !!
هـمـچـون سـاعــت شنی شــده ام کــه نــفـــس هـای آخــرش را مـيـزنـد و الـتـمـاس مـيـکــنــد يـکـی پـيـدا شـود و بـرش گــردانـد مــن هــم نه ! لـطــفـا بـرم نـگــردانـيـد ! بــُگـذاريــد تــمام شــوم
تو دور میشوی
من در همين دور می مانم
پشيمان که شدی
برنگرد !
لاشه ی يک دل که ديدن ندارد
وقتـــی مــــــرا " شمــــا " خطابــ میکنی!
یا "خانم"
منــــی که تـا دیــــروز عـــــــــــزیز دلـتـــــــ بودم
درد دارد
درد 
زندگی کلاهت را به هوا بینداز که من دیگر جان بازی کردن ندارم. تو بردی!
هـــر روز می گــذرم و دســـت تکـان مـی دهــم نیفتـاِده از مــن گــذشـتنــد...
بـرای اتــفــاق های خـوبـی کـه
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: