آموخته ام که عشق مرکب حرکت است نه مقصد حرکت .

آموخته ام که هیچ کس در نظر ما کامل نیست تا زمانی که عاشقش شویم .

آموخته ام که این عشق است که زخم ها را شفا می دهد ، نه زمان .

آموخته ام که تنها کسی مرا شاد می کند ، که به من می گوید « تو مرا شاد کردی »

آموخته ام که گاهی مهربان بودن بسیار مهم تر از درست بودن است .

آموخته ام که مهم بودن خوبست ولی خوب بودن مهم تر است .

آموخته ام که هرگز نباید به هدیه ای که از طرف کودکی داده می شود « نه » گفت .

آموخته ام که همیشه برای کسی که به هیچ عنوان قادر به کمکش نیستم ، دعا کنم .

آموخته ام که زندگی جدیست ولی ما نیاز به «دوستی» داریم که لحظه‌ای با او از جدی بودن دور باشیم .

اموخته ام که تنها چیزی که یک شخص می خواهد فقط دستی است برای گرفتن دست او و قلبی برای فهمیدنش.

آموخته ام که زیر پوست سخت همه افراد کسی وجود دارد که خوشحال شود و دوست داشته باشد.

آموخته ام که خدا همه چیز را در یک روز نیافرید ، پس من چگونه می توانم همه چیز را در یک روز به دست آورم .

آموخته ام که چشم پوشی از حقایق آنها را تغییر نمی دهد.

آموخته ام که وقتی با کسی رو برو می شویم ، انتظار لبخندی از سوی ما دارد.

آموخته ام که لبخند ارزان ترین راهی است که می توان با آن نگاه را وسعت بخشید .

آموخته ام که باد با چراغ خاموش کاری ندارد.

آموخته ام که به چیزی که دل ندارد نباید دل بست .

آموخته ام که خوشبختی جستن آن است نه پیدا کردن آن .

آموخته ام که قطره دریاست ، اگر با دریاست .